سیستم تهویه مطبوع VRF یا Variable Refrigerant Flow :
به معنای جریان متغیر سیال درپنلها (یونیت داخلی) میباشد. به تعریف ساده تر این دستگاه شبیه کولرگازی با چندین یونیت داخلی میباشد. با توجه به حساسیت سیستم VRF اجرای آن کار بسیار تخصصی میباشد که در صورت وجود کوچکترین نقص در طراحی یا اجراء کل سیستم دچار مشکل خواهد شد. پس بهتر است در صورت خرید دستگاه از هر شرکت و یا برندی کار طراحی، نصب و اجرا نیز به عهده فروشنده باشد.
مزایای سیستم VRF :
1) مدیریت پنلها جهت افزایش بهره وری تا 20 %:
به طور مثال اگر ظرفیت یک کندانسور 100000 Btu/h باشد مجموع ظرفیت یونیتهای داخلی متصل به آن میتواند تا 120000 Btu/h باشد و این به معنای افزایش ظرفیت دستگاه نیست بلکه به معنای مدیریت ظرفیت و تقسیم بار برودتی بین یونیتهای داخلی میباشد. این ویژگی در ساختمان هایی که هم از شمال و هم از جنوب نورگیر هستند بیشترین استفاده را دارد.
2) استفاده از کمپرسور اسکرال از نوع دیجیتال اینورتر:
این ویژگی به تنهایی میتواند مصرف برق را به میزان قابل ملاحظه ای کاهش دهد.
3) امکان طول لوله کشی در متراژ بالا بیشترین مجموع لوله کشی:
– بیشترین مقدار واقعی لوله کشی: 240 متر
– بیشترین مقدار فاصله از اولین تا دورترین یونیت داخلی : 40 متر تا 90 متر
– بیشترین فاصله عمودی بین یونی تهای خارجی: 5 متر
– بیشترین فاصله عمودی بین یونیت های داخلی: 30 متر
– بیشترین فاصله عمودی بین یونیت داخلی و خارجی : 110 متر
4) امکان کنترل هر یونیت داخلی به صورت مجزا
5) امکان استفاده از دستگاه برای تولید گرمایش ( Heat pump) در زمستان
6) تنوع در استفاده همزمان از انواع یونیت داخلی (کاستی، دیواری، سقفی توکار و کانالی)
معایب سیستم VRF :
اصولا برای بیان معایب یک سیستم تهویه مطبوع باید آن را با یک سیستم دیگر که امکانات برابر به شما ارائه میدهند را بررسی کنید. از معایب سیستم VRF میتوان به این مورد اشاره کرد که در مناطق خیلی سرد باید از یک سیستم گرمایشی مکمل هم استفاده کرد.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.